16/08: Niet alles loopt van een leien dakje
In tegenstelling tot wat Johan plaatste, hebben we vandaag nog geen draaiend water... en dit door een gebrek aan tijd: om 20h waren we nog bezig... Een mens begint dan stilletjes aan honger te krijgen... Misschien is het wel eens goed om enkele 'ervaringen' te plaatsen, van wat we allemaal meemaken tijdens het construeren...
Het eerste probleempje hadden we met de boormachine van Bertrand. Normaal zou een Makita geen slecht merk mogen zijn, maar op een gegeven moment kregen we de boor er niet meer uit (het is een zelfspanner nvdr). Uiteindelijk hebben we de boor na wat foefelen er uit gekregen, waardoor we verder konden werken met mijn boormachine (gelukkig dat ik die meegenomen had, of daar stonden we weer...). Hopelijk komen we dit niet meer opnieuw tegen... we gaan een beetje moeten opletten in het vervolg met deze boormachine...
Het tweede voorval gebeurde met de wipzaag. Het plan was nochtans heel eenvoudig: een profiel vastzetten op evenwijdige afstand met de afgetekende lijn waar er moet gezaagd worden, om dan zo met de wipzaag mooi langs het profiel te gaan. Normaal zouden we dan een recht afgezaagd stuk polycarbonaat hebben.
Maar als je een wipzaag hebt waarbij er speling zit op het zaagje, dan vraagt dat natuurlijk om moeilijkheden. Het afgezaagde stuk had eerder het uitzicht van een middelgebergte, wat dus weer veel vijlwerk vroeg.
Het wipzaagje... dat toch niet meer echt te gebruiken is bij deze toepassingen:
Vandaag hebben we het deksel zo goed als afgewerkt en ook het bakje is zo goed als klaar. Morgen moeten we dus zonder teveel tegenslag draaiend water hebben, wat stilletjes aan tijd begon te worden.
Het bakje, nog zonder polycarbonaat aan de zijkanten:
Ook de rack werd grondig ontdaan van alle spanen, en dit met de grote middelen:
Het deksel, klaar om de polycarbonaat te monteren:
Morgenvroeg zullen we er natuurlijk met veel enthousiasme verder aan werken!
Het eerste probleempje hadden we met de boormachine van Bertrand. Normaal zou een Makita geen slecht merk mogen zijn, maar op een gegeven moment kregen we de boor er niet meer uit (het is een zelfspanner nvdr). Uiteindelijk hebben we de boor na wat foefelen er uit gekregen, waardoor we verder konden werken met mijn boormachine (gelukkig dat ik die meegenomen had, of daar stonden we weer...). Hopelijk komen we dit niet meer opnieuw tegen... we gaan een beetje moeten opletten in het vervolg met deze boormachine...
Het tweede voorval gebeurde met de wipzaag. Het plan was nochtans heel eenvoudig: een profiel vastzetten op evenwijdige afstand met de afgetekende lijn waar er moet gezaagd worden, om dan zo met de wipzaag mooi langs het profiel te gaan. Normaal zouden we dan een recht afgezaagd stuk polycarbonaat hebben.
Maar als je een wipzaag hebt waarbij er speling zit op het zaagje, dan vraagt dat natuurlijk om moeilijkheden. Het afgezaagde stuk had eerder het uitzicht van een middelgebergte, wat dus weer veel vijlwerk vroeg.
Het wipzaagje... dat toch niet meer echt te gebruiken is bij deze toepassingen:
Vandaag hebben we het deksel zo goed als afgewerkt en ook het bakje is zo goed als klaar. Morgen moeten we dus zonder teveel tegenslag draaiend water hebben, wat stilletjes aan tijd begon te worden.
Het bakje, nog zonder polycarbonaat aan de zijkanten:
Ook de rack werd grondig ontdaan van alle spanen, en dit met de grote middelen:
Het deksel, klaar om de polycarbonaat te monteren:
Morgenvroeg zullen we er natuurlijk met veel enthousiasme verder aan werken!
Bertrand zegt: