De proef bestaat uit een soort balkvormig glas dat we zeer snel laten ronddraaien. De vloeistof die zich erin bevindt, zal hierdoor naar buiten geslingerd worden. Door de aanwezigheid van de gravitatiekracht neemt het vloeistofoppervlak de vorm aan van een paraboloïde en kruipt dus ook omhoog tegen de wanden. Een veranderende aardversnelling, dus gravitatiekracht, zal deze vorm en hoogte beïnvloeden, wat visueel vastgelegd kan worden. We maken gebruik van een balkvormig glas waardoor het water vlugger op snelheid komt en dus vlugger tegen de wanden geslingerd wordt.

Maar dit is nog niet alles: de variërende aardversnelling zou ook hoorbaar gemaakt moeten worden. Dit kan volgens hetzelfde principe waarmee je een bierflesje laat ‘zingen’ door er schuin in te blazen. Een omgebouwde haardroger bovenaan de rand van een smal buisje in het draaiende glas moet hiervoor kunnen zorgen. Een verschillend vloeistofniveau zorgt voor een andere geluidsfrequentie door de veranderende demping van het glas door de vloeistof.

Dit is nog maar een principiële bechrijving. De realisatie ervan zal nog heel wat problemen met zich meebrengen. Ook moeten we ons houden aan heel wat veiligheidsrichtlijnen, anders mag ons experiment het vliegtuig niet op!